Wonten ing satunggaling dinten, abad ingkang sampun
kapengker, kerajaan Kartasura. Kasultanan dipuncobi, amargi permaisuri ingkang
dipuntresnani gerah ingkang tumemen. Sajatosipun Pangeran ugi sampun pados obat wonten pundi kemawon ananging
dereng saged kepanggih ingkang dipun padosi. Pangeran ugi sampun pados tabib
ananging ugi boten wonten ingkang saged nambani.
Tansaya dangu Permaisuri tansaya kuru, kuru aking kadosta boten
gadhah daging. Masarakat Kasultanan Kartasura kagungan penggalih turut prihatos
dhumateng kasarasanipun Permaisuri, amargi mergi babagan menika pamarentah kasultanan
dados boten keteta sae, boten mlampah kanthi sae. “ Menawi miturut pamrayogi
kula, panjenengan menika kedah pados panggenan ingkang sepen kangge pados
pituduh saking Gusti kangge kasarasanipun Permaisuri” ngendikanipun Penasehat Istana.
Boten patosa dangu Pangeran Kartasura nindhakaken tapa. Godaan-godaan ingkang
dipunalami saged dipunlampahi. Wonten ing sawijining wengi kanjeng Pangeran mireng
suanten gaib. “ Wis, aja dilanjutake semedimu, jupuka kembang karang ana ing Laut
Kidul, kanthi kembang karang kuwi permaisuri bakal mari”. Lajeng, Pangeran
Kartasura kondur dhateng istana lan tanglet babagan suanten gaib dhumateng
penasehatipun. “ Laut Kidul menika jembar sanget Pangeran, ananging miturut kula,
lan kula saestu yakin menawi ingkang dipunmaksud menika wonten ing Karang
Bolong, amargi wonten ing Karang Bolong menika kathah sanget gua karang ingkang
saklebetipun ugi kathah kembang karang,” ngendikanipun penasehat istana kanthi
yakin.
Pangeran Kartasura paring dhawuh dhumateng Adipati Surti
kangge mundhut kembang karang ingkang dipunmaksud dening tabib. Adipati Surti
nyuwun tulung dhumateng Sanglar kalihan Sunglur kangge ngancani.
Dinten saklajengipun, Pangeran Kartasura paring dhawuh
dhumateng Adipati Surti, lajeng Adipati Surti nyuwun dipunkancani kalihan
Sanglar lan Sanglur. Sesampunipun mlampah pinten-pinten dinten, akhire dumugi
wonten ing Karang Bolong, ingkang ing lebetipun wonten gua. Adipati Surti
lajeng tapa wonten gua menika. Sesampunipun tapa kangge pinten-pinten dinten
Adipati Surti menika miring suantenipun tiyang asing. “ ora susah kalanjutaken
semedimu, apa kang dadi kepenginan panjenengan bakal tak turuti, ananging
panjengan kudu nglampahi pisaratan saking kula”. Adipati Surti mbikak paningalanipun
lajeng mriksani tiyang estri igkang ayu sanget, mirip kalihan dewi saking kahyangan,
tiyang estri ingkang ayu menika naminipun Suryawati. Suryawati menika
abdi Nyi Roro Kidul ingkang mbaureksa Laut Kidul. Syarat ingkang dipun suwun
kalihan Suryawati inggih menika Adipati kedah manggen sesarengan Suryawati
wonten ing Laut Kidul. Adipati sarujuk
kalihan sarat menika. Sesampunipun Adipati sarujuk kalihan sarat menika,
Suryawati njuluraken astanipun teras pinuju panggenan ingkang dipuntuju. Wonten
wekdal menika nalika Suryawati nyepengi astanipun Adipati, raosipun Adipati
inggih menika anamung rohipun ingkang tumut ananging raganipun tesih tetep
jumeneng wonten ing mriku. “Menika kembang karang ingkang saged kangge
pelantaran dhanganipun Permaisuri”, ngeendikanipun Suryawati kalihan nuduhanken
sarang manuk lawet. Menawi dipunmasak, sarang manuk lawet menika obat ingkang
faedahipun ageng sanget. Adipati Surti kathi cepet mundhut sarang manuk lawet
wonten jumlah ingkang kathah. Adipati lajeng kondur dhateng panggenan semedi.
Roh Adipati menika kondur wonten raganipun. Lajeng Adipati kalihan 2
pengawalipun kondur dhateng Kartasura. Pangeran Kartasura bingah sanget amargi
obat kangge Permaisuri sampun kepanggih. “Tulung digaweaken obate yoo…”
dhawuhipun pangeran dhateng abdi kerajaan. Sesampunipun pinten-pinten dinten
ngunjuk ramuan sarang manuk lawet, Permaisuri saged dhangan, kados sederengipun
gerah amargi penyakitipun ical. Kaluarga kasultanan kalihan sedaya rakyatipun
bingah sanget amargi Permaisuri sampun boten gerah. Wonten ing tengah-tengahing
kabingahan kasebut Adipati Surti eling dhateng janjinipun marang Suryawati,
satemah Adipati nyuwun ijin dhumateng Pangeran badhe tindak wonten Karang
Bolong kanthi alesan kangge njagi kalihan nglestantunaken sarang manuk lawet
menika. Tindakipun Adipati dipunbarengi kalihan tangisaning para abdi istana,
amargi Adipati Surti tiyangipun apikan. Adipati sareng kalihan Sanglar lan
Sanglur tindak. Dumugi Karang Bolong,
Adipati damel griya ingkang sederhana. Lajeng semedi. Semedi namung sekedhap
ananging Adipati sampun saged misahaken roh kalihan raganipun. “ Kula wangsul
kangge nyekapi janji ingkang rumiyin Nyi…” ngendikanipun Adipati sesampunipun ningali
Suryawati wonten ngajengipun Adipati Surti.
Adipati Surti lajeng wanakrama kalihan Suryawati, tiyang
kekalih gesang wonten gua, gesang kanthi bingah, kalihan ekonomi ingkang
kecekapan amargi sarang manuk lawet tambah dinten reginipun ugi tambah awis.
LEGENDHA
Budi
Sih Yuliarini( 10205244011)
0 komentar:
Posting Komentar