DITEKANI NYI RORO KIDUL
Ana ing sawijining dina aku (Maryani) dilamar karo kakang IP ku(Sumarto) . sakdurunge blabar – blabar, rumiyin Sumarto iku bojone mbak yu ku kang jenenge Risa . Saka kramane Sumarto karo mbak Risa mau wis duwe anak lanang kang jenenge Satria. Satria iki ming anak tunggal . Satrio iku isih TK.
Ana ing tahun 2002 mbakyu ku iki divonis dokter loro kanker. Krungu sedulur sanak kadang, ibu, bapak,mertua kabeh podho kaget mergo kuwi mau . Wes di operasi , digowo nang gone wong pinter ora mundak . Akhire Bobi lan sak sedulur e podho pasrah amargo wes ora ana pangarep – arep yen isih bisa nerusake urip ing donya iki .
Ing pertengahan sasi agustus mbayu ku mau wis dipundhut dhateng Pangeran .Kabeh para sedulur lebur dadi siji padha nangsi mbakyu ku mau, amarga akeh tumindak becik kang isih kelingan tumrap wong sapadha .
Ora let suwe saka tilar donyane mbakyu ku mau, kira – kira ana 10 sasi aku dilamar karo Sumarto mergo satrio isih cilik lan simbah e wes sepuh yeng ngewangi Sumarto ing urusan masak lan liya liyane.
Sumarto: “Dik Maryani kowe gelem ora nggenteni Risa dadi ibune Satrio?”
Maryani :” heh………………!Mas aku iki adhimu IP! Mengko piye karo Satrio,bapak ibu lan para sedulur?”
Sumarto:” Dik, yen kowe gelem karo aku satrio mesthi bakal narimo raketan bocahe rada nggrudel sethithik, mengko mesthi bakal narimo sautuhe..”
Maryani:”Bapak lan ibu piye mas…?”
Sumarto:”Wes mengko aku tak matur karo bapak yen aku mutus kaya ngene mergo Satrio.”
Maryani:”Y owes mas aku manut panjenengan mawon.”
Ora let suwe mas Sumarto matur karo bapak yen arep nikah karo aku. Mergo ngerti alesan mau, bapak ngrestoni yen aku dipek mas Sumarto dadi bojone.
Mergo bapak wes ngewenehi restu marang aku lan mas Sumarto, langsung sasi candake aku ijab karo mas Sumarto. Nanging ana ing tengah wengi rong dino sadurunge aku ijab karo mas Sumarto aku turu, nanging aku krasa ana kang nindihi aku.
Maryani: ”Duh Gusti iki apa ya kok abot banget..!”
Maryani: ”Duh Gusti iki apa ya kok abot banget..!”
Mripat ku delok ing pojokan ana wong wadon nganggo kemben ijo dhuwurane warna emas lan nganggo mahkota.
Maryani:”nyuwun ngapunten sinten nggih….!” Suaraku ora iso ngomong sero, nanging lirih lan serak. Aku nekoni wong wadon mau mboh wes ping 5 punjul blas ora nyauri.
Aku langsung nyebut marang gusti ora let suwe wong wadon mau ilang.Aku langsung gregah, tangi, mbatin apa kang ana ing klamar ku.
Esukke aku ora crita – crita marang sapa wae babagan kuwi. Tekan sadurunge ijab aku durung wani crita marang sapa – sapa.Sawise rampung ijab lan resepsi, aku lagi wani crita marang wong tua lan simbah babagan wong wadon mau.
Maryani:”Pak, bu, mbah ,kula kala 2 dinten saderengipun ijab menika dalunipun kulo mbuh ngimpi menapa boten kula menika weruh wong wadon ngagem ageman kemben ijem lan inggilipun emas ngagem mahkota menika menapa njih?, saestu kula ngoplok ndeleng menika wau lha lajeng saget ical ngaten e……….!??”
Simbah:”Ooooooooalahhh nok ..!!... kuwi kanjeng ratu kidul…..!!”
Maryani:” haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa……!!...saestu mbah………..?”
Simbah:” tenan kuwi nok aku yo wes tau ditekani kaya mangkana pas arep rabi karo mbahmu kakung biyen…!
Maryani:”lajeng menika pratandha menapa?”
Simbah:”Kuwi pratandha becik nok, kuwi tanda yen kowe lan bojomu diparingi restu anggone bebojoan.”
Maryani:” menapa kok kanjeng ratu menika saged ngaten menika?”
Simbah:”Nah kuwi amarga suargi mbah buyut u iku isih keturunane Kraton.”
Maryani:” oalah ngaten to ..!!”
Amarga dicritani karo simbah atiku banjur ayem lan aku batin jebulane ngono kuwi ta sejarahe kok aku iso ditekani karo kanjeng ratu.
CERKAK
Dening:Widha prastawa
NIM :10205244005
NIM :10205244005
G
0 komentar:
Posting Komentar