Wayah
esuk muput wonten ing kandang hamster ingkang endah sanget. Kandang menika
dados istananipun hamster. Salebeting istana kathah pirantos-pirantos kangge
kabetahan gesangipun hamster. Wonten dolanan puter-puteran, wonten bathup ugi wonten omah-omahan alit
ingkang lucu sanget kalihan wonter slosoran, ugi boten kesupen wonten kwaci
setunggal mangkong hamster kangge pangan. Setunggal keluarga menika wonten 3
hamters ingkang gesang sesarengan. Ingkang pethak naminipun Hapi, ingkang cemeng
naminipun Hami, lajeng ingkang coklat naminipun Haso. Sedaya menika gadhah
watek ingkang benten-benten, Hapi menika hamster wadon ingkang paling pinter, lajeng
Hami inggih menika hamster jaler kang bagus tur gadhah watek ingkang sae,
menawa Haso menika hamster wadon kang ayu ananging gadhah sifat kang kirang
sae.
Wayah
jam 8 ndalu, Hami, Hapi, lan Haso pada tangi. Hapi muter-muter wonten kandhang,
bingung badhe punapa. Hami boten sengaja ningali Hapi ingkang lagi muter-muter
kala wau. Lajeng kaloro wau kekandhahan lan sami gojegan, ketingal rukun
sanget. Ananging nalika Hami kaliyan Hapi kala wau sami ngendikan, Haso ngintip
saking wingking umah-umahan alit. Haso ngraos boten remen kaliya Hapi amargi
Hapi langkung caket kalihan Hami.
Gegojegan
Hami lan Hapi dipunlajengaken dolanan sesarengan wonter kitiran, kakalih wau
ketingal bungah saget. Kitiran muter lelet. “ser ser ser ser….” Kados ngaten
mungelipun kitiran. Nalika Hami lan Hapi sami dolanan wonten kitiran, Haso
nyeraki kekalihe. “Punapa kula pareng tumut dolanan punapa boten?”
pitakenanipun Haso. “ Ayo dolanan sesarengan….. numpake gantosan
nggih…. Bibar kula lajeng panjenengan” ngendikanipun Hami kanthi mesem. Rikala
dumugi giliranipun Haso, Haso dolanan kanthi mempeng sanget. Muter selelet lelete.
Ananging boten kaduga, kitiran kang
saweg ditumpaki Haso copot saking porosipun. Haso dhawah, medal getihipun
kathah sanget. Hami wekdal menika saweg tindak mundhut pangan kangge Hapi lan
Haso. “ Pi, menika kados pundi? Haso semaput, kala wau kitiranipun risak lajeng
Haso dhawah, kita kedah kados pundi?” Hami bingung nalika ningali Haso semaput
wonten ing panggenan. “ Sampun to nduk… boten napa-napa, ayo dibeto menyang
umah-umahan mawon” pangajake Hapi.
Wonten
ing mriku Hami lan Hapi nenggo kanthi sabar ngantos Haso sadar. Sanalika Haso
sadar, mbikak netranipun.
“Lungo
kowe Mi, kowe wis nyilakakna aku ! Lunga! Lunga! ” kanthi suara ingkang seru
sanget Haso ngurak Hapi. Haso nyariosaken carios ingkang lepat dhumateng Hami,
ananging Hami ingkang boten mangertos menawi Haso menika sampun ngapusi hapi
boten purun nglawan amargi kengetan menawi Haso tembe mawon sadhar, Hapi nyobi
ngendika dhumateng Hami ananging Haso mboten purun ngalah, sahingga Hapi nrima
meneng. lan cilakanipun, kathi kadadosan menika Hami ngraos boten remen dening
Hapi. Hapi anamung nampi duka amargi boten dipercaya nalika crita ingkang leres
dhumateng Hami. Ananging Hapi boten saged punapa-punapa. Hapi pasrah lan terus
ndunga marang Gusti supaya penapa ingkang becik saged ketingal.
Wonten
pinten-pinten minggu Hapi dipuntilar dening Hami, lajeng Hami dolanan lan
punapa kemawon sareng kalihan Haso. Hami badhe menapa kemawon piyambak. Sedaya ingkang dipunfitnahaken dening Haso
dhumateng Hapi boten dilebetaken manah amargi Hapi menika boten remen mendhem
dhendhem marang kanca.
Wonten
satunggaling dinten wonten kedadean ingkang boten dinyana-nyana. Haso nalika
saweg dhahar kwaci kaselek kelaran laran. Boten ngertos punapa ingkang kedah
dipunlakokaken. Haso namung saged nangis. Nalika Haso nangis, Hapi nyeraki lan
taken punapa sebabipun Haso nangis. Tanpa pikir dawa, Hapi langsung mundhutaken
wedang kangge Haso. “Dipun unjuk So…mesti bakal mantun sakitipun ” prentahipun
Hapi dhumateng Haso. Haso lajeng ngunjuk unjukan ingkang dipun paringi dening Hapi.
“ Lho kok aku bisa mari?” Pitakone Haso.
Hapi namung mesem. “ Matur nuwun nggih Pi, panjenengan sampun paring pitulungan
kula” Haso matur kalih nangis. “Lho ngopo So… kok nangis?” pitakenipun Hapi. “Kula
lepat kalihan panjenengan, kula sampun mitnah panjenengan wonten ngajengipun Hami, ananging panjenengan
tesih purun paring pitulung dhateng kula” cariosipun Haso. “Inggih…boten dados
punapa, kita kedah sami-sami paring pambiyantu dhumateng sepada-sapa, kedah
urip rukun amargi kita sedulur, masalah ingkang rumiyin kalih kula sapmun boten
usah dipun penggalih, kula sampun paring maaf awit rumiyin dhateng panjenengan”
ngendikanipun Hapi kanthi tumemen. Nalika Haso lan Hapi saweg kekandhahan, Hami
teka. Hami gumun menapa Hapi lan Haso katingal rukun sanget. Lajeng Hapi
nyariosaken kadadean ingkang tembe kalampahan, lan nyariosaken sedaya kalepatan
Haso dhumateng Hapi kala rumiyin. Hami saged nampi Haso, boten wonten prasangka
kang boten sae, amargi Haso sampun purun paring carios punapa sawontenipun.
Ing
akhir carios, Hapi, Hami, kalihan Haso sami urip rukun, gemah ripah loh jinawi,
tata tentrem kerta raharja. Hapi lan Hami palakrama lajeng gadhah putra ingkang
naminipun Mipi. Amargi saking gagahe Mipi dipun remeni Haso kang ugi tesih ayu.
Cekaking carios, Haso ugi palakrama kalihan Mipi. Sedaya urip seneng.
DONGENG
Budi
Sih Yuliarini(10205244011)
0 komentar:
Posting Komentar