Nama Kula Asih Suwiryo

Posted by Jagading Wacana Label:


Asih Suwiryo menika putri ingkang nomer setunggal saking pasangan Suwiryo kaliyan Retno. Asih menika gadhah adhik ingkang namanipun Prawito Suwiryo. Ibunipun Asih sampun seda gangsal taun kepungkur, rikala nglairake Wito. Amarga Wito tasih alit lan boten wonten ingkang ngurusi Bapakipun Asih lajeng nikah malih kaliyan Sutri. Sutri menika janda ananging boten kagungan putra. Kaluwarganipun Asih kagolong kaluwarga ingkang kagungan. Bapak ipun Asih makarya wonten ing Kalimantan usaha sade batu bara. Amarga kuwi Asih kaliyan Wito asring dipuntilar Bapakke lan tinggal kaliyan Ibu Tirinipun.
Ing dinten menika Asih kalian Wito saweg dolanan. Ananging boten dipunsengaja Wito nyenggol guci ingkang dipunremeni kaliyan Ibu tirinipun.
“Prangggg”, pecah
Asih kaliyan Wito pandeng-pandengan. Wito gemeteran ngrangkul mbakyune kenceng banget. Asih ngraos sanget menawi adhikipun wedos sanget. Lajeng Asih kaliyan Wito sami-sami sepakat boten badhe matur kaliyan Ibu tirinipun.
Bibar Ashar, Ibu menika kondur saking peken. Ibu ningali menawi guci ingkang ngajeng umah menika pecah.
“Asihh... Witoo.... Rene cepet”, pandhawuhe Ibu.
“Nggih Bu,”Wangsulane Wito kaliyan Asih kanthi kamiweden.
“Sopo sing mecahke guci iki?”, Pitakone Ibu kanthi nesu-nesu amarga guci ingkang dipunremeni pecah.
Asih kaliyan Wito namung meneng boten mangsuli piatkenanipun Ibu.
“Nek ora ana sing ngaku, arep tak ukum kabeh, ora ulih do mangan sore iki. Ben do keluwehen.”, Pangucape Ibu kanthi ngancem Asih lan Wito.
“Kula Bu..”, Wangsulanipun Asih. Asih menika boten tegel menawi adhine boten nedha kamangka adhine tasih alit kedah betahaken gizi ingkang cekap. Asih ugi mikir adhine boten bakal kiyat nahan luwe.
“Bukak tanganmu”,  Pandhawuhe Ibu. Ibu sampun siap nyekel sulak .
“Plak..plak..plak...”, sulak menika disabetake ana ing tlapak tangane Asih. Asih netesake luhhe lan lambene ngrintih nahan lara. Wito boten tahan ningali Mbakyune disabeti kaliyan Ibu Tirine. Amarga saking wedine, Wito namung saged nahan nangis lan mlayu wonten ing kamar.
Wengi iku Wito nyuwun pangapura kaliyan mbakyune. Amarga kaluputane mbakyune kudu nanggung resiko kang gedhe. Sanajan tasih alit Wito ngrasa salah kaliyan mbakyune. Dheweke ngrasa yen kudune dheweke kang disabeti wau dudu mbakyune.
“Mbak..”, Pangucape Wito
“Nopo dhe”, wanguslane Asih
“Nyuwun pangapunten nggih Mba. Kedahipun kula kang disabeti Ibu Wau”, Pangucape Wito karo mingseg-mingseg.
“Boten menapa-napa dhik. Mbak menika sampun janji kaliyan almarhum Ibu badhe njagi Wito”, Wangsulane Asih.
Asih kaliyan Wito lajeng rangkulan.
Wektu sansaya mlaku, Wito sansaya gedhe lan kedah mlebet sekolah dasar. Wito menika kagolong lare ingkang pinter kabukten rikala wonten ing Taman Kanak-Kanak, Wito kagolong murid ingkang berprestasi.
Asih tasih kelingan sanget, wektu kuwi saweg jamane krisis moneter. Kathah usaha ingkang gulung tikar, kalebet usahanipun Bapak. Wektu kuwi jam 12.00 wengi, ndilalalah Asih arep mundhut ombe ana ing dapur. Boten dipunsengaja, Asih mireng Bapak kaliyan Ibu padhu amargi masalah dhuwit. Lagi kahanane kaya ngene Ibu ora kepengin nyekolahke Wito ananging Bapak kepengin Wito sekolah lan pikantuk pendidikan.
Asih kepikiran masalah kuwi. Kangge solusi masalah menika, kedah wonten kang ngalah antawisipun Asih kaliyan Wito. Asih mikir yen dheweke boten kenging egois, dheweke ora tegel yen ninggali impenane Wito anggone mlebet sekolah ajur mumur.
“Pak.....”, Pangucape Asih.
“Ana apa Sih”, Wangsulane Bapak.
“Pak Asih boten sah nglajengaken SMA mawon?”, Panjaluke Asih.
“Opo Sih?? Bapak ki kepengin kowe ki luwih pinter saka Bapak luwih bisa dhuwur ekonomine saka Bapak.”
“Ananging Pak..... Sakderenge kula nyuwun pangapunten, wau dalu kula mireng pangandikanipun Bapak kaliyan Ibu. Kula namung boten tegel Pak kaliyan Wito.” Pangucape Asih
“Masalah kuwi ojo mbok pikir. Bapak isih iso mikir kanggo kowe lan Wito. Sing penting saiki, kowe karo Wito bisa sekolah kanthi dhuwur. Kuwi janjiku karo almarhum Ibumu.”Wanguslane Bapak. Bapak boten kiat anggenipun nahan rasa trenyuh amarga krungu pangorbanan ingkang badhe dipuntindakake kaliyan putrinipun.
Masalah Ekonomi wonten ing kaluwaragane Asih sansaya akeh. Bapakke Asih kedah utang kaliyan tiyang kathah kangge nyekolahake Asih kaliyan Wito. Ditambah maneh Ibu tirine Wito kaliyan Asih lunga saking umah amarga boten tahan kaliyan masalah ekonomi ingkang saweg dipunalami. Amargi rikala rumiyin pakulinana urip ingkang kepenak.
Asih sansaya suwe ora tegel ninggali Bapakke pontang-panting kerja. Pasuryane Bapak katon pucet amarga biyen boten biyasa makarya ingkang abot saiki kedah makarya menapa kemawon sing penting pikantuk arta. Lajeng Asih mikir pripun carane kangge mbiyantu Bapak. Asih kepikiran yen dheweke isa gawe les-lesan wonten ing dhusune. Wiwitane Asih rada ora yakin ananging kedah dipuntindakake demi Bapak lan Wito.
Asih nawar-nawarake les-lesane kaliyan tangga sakkiwa tengene. Awale muride namung loro terus saklajengipun nambah lan nambah. Amarga bocah loro mau prestasine sansaya munggah sasampunipun diles kaliyan Asih. Asih anggenipun ngeles bocah-bocah kuwi, Asih boten mathok upah. Kersanipun tiyang sepuhipun lare-lare badhe maringi pinten. Sok-sok wonten tiyang sepuhipun ingkang maringi gula, teh kaliyan kasil panen. Menawi mekaten Asih tetep nampi kanthi ikhlas lan lila legawa.
Saking upah, Asih wiwit nabung kangge modal usaha sanesipun. Tabungane Asih menika dipunperang dados kalih. Setunggale kangge Asih, satunggale malih kangge Wito. Wito rikala semnaten kepengin ngingu pithik.
“Wito, kepengin ngingu pithik to?”, Pitakone Asih.
“Nggih Mbak, badhe Wito ternakke. Mangke menawi pithikke sampun kathah saged dipunsade Mba,” Wanguslane Wito.
“Wah... pinter sanget Wito ki. Tasih alit ananging pikirane kadosta tiyang ageng,” Pangucape Asih.
“Wito kan kepengin kados Mbak Asih”, Wangsulane Wito.
“Hahaha.... Sesuk nek Wito juara setunggal, Mbak janji badhe numbasaken Wito pithik sakpasang,” Janjine Asih.
“Horeeeeee.......”, Wangsulane Wito katon seneng banget.
          Dinten menika Wito nampi rapot. Asih sampun nyiapake pitik wonten ing kandhang wingking. Sanajan Wito boten pikantuk juara setunggal ananging Asih tetep badhe maringi pithik wau. Katon bungah sanget rikala Wito nampi pithik saking Mbakyune, ditambah maneh Wito saged pikantuk juara setunggal wonten ing kelas.
          Tabunganipun Asih kangge usaha sade alat-alat tulis kaliyan jajanan pasar. Alhamdulilah sakmenika Asih saged pambiyantu Bapak ngirangi kabtehan ekonomi. Asih ugi saged paring manpangat kangge masyarakat amarga ngeles lare-lare saengga prestasi wonten ing sekolah menika minggah.

 CERKAK 
DENING : LENI TRI YULIANINGSIH (10205244016)

0 komentar

0 komentar:

Posting Komentar

Langganan: Posting Komentar (Atom)